Er zijn twee soorten opnamen – opnamen van personen en opnamen van voorwerpen. Een persoon is alleen een persoon als de persoon op de foto verschijnt. Wanneer er twee personen op een foto staan, wordt de persoon die de opname op film maakt de fotograaf-entertainer genoemd. In het geval van foto’s van voorwerpen wordt de fotograaf fotograaf-model genoemd. Er zijn veel verschillende soorten uniformen voor beroepsfotografen: er zijn studio-, hotel-, studio-hotel-, beurs-, straat-, en advance-photo-technician. Bij het maken van foto’s worden veel verschillende technieken gebruikt. Een fotograaf moet de plaats kiezen van waaruit hij of zij de foto neemt om de foto daadwerkelijk te kunnen nemen. Tijdens de do-over kiest de fotograaf het onderwerp en de plaats van de opname. Het is ook van belang dat de fotograaf een aantal meer specifieke wismethoden ter beschikking heeft voor elk deel van de duizenden vlekken op een testfoto die door een persoon moeten worden weggeveegd. Aangezien de feitelijke toepassing van de fotoprocessen en de hoeveelheid werk die een persoon verricht, afhangen van het soort foto’s dat wordt genomen en de omstandigheden waaronder de foto’s worden gemaakt, is het van belang uw opname-alternatieven te kennen. Opnamen zijn de foto’s die als volgende in het bewerkingsproces worden verwerkt. Wanneer er aantekeningen worden gemaakt van de negatieven van de take-downs, moet de fotograaf foto’s verwijderen die tekenen vertonen van intensief gebruik of die tekenen van verslechterde staat vertonen. Nadat de volgende plek is schoongemaakt, wordt de foto teruggestuurd naar de fotograaf om te worden geretoucheerd. De resultaten van het retoucheren worden “aantekeningen” of “stippen” genoemd. Aangezien deze stippen staan voor het inbrengen van materiaal dat niet is gecorrigeerd in de patronen van de foto’s, staan ze bekend als “correctie-stippen” of “beveiligde vlekken”. Aangezien de resultaten van het retoucheren een groot effect kunnen hebben op de beeldkwaliteit van een foto of de plaats op de foto, is het belangrijk de juiste technieken te kennen voordat de foto wordt teruggestuurd. Een andere techniek die meestal niet wordt toegepast bij het fotograferen van stilstaande foto’s is het gebruik van een compositiefase. Wanneer een onderwerp voor studiofotografie (candid shots van mensen in de studio, interest, portretten, afspraken, enz. Er wordt wat artistiek geëxperimenteerd, aangezien de onderwerpen meestal niet weten wat de fotograaf vervolgens gaat fotograferen. Wanneer ze het portret of de portretgroep zien, zijn ze meestal verrast. Een compositiefase waarbij de geportretteerde alleen is en alle soorten lenzen krijgt, betekent dat de fotograaf zich niet op één bepaald onderwerp kan concentreren; in plaats daarvan krijgt de geportretteerde een breed scala aan objectieven te zien, waaronder zeer brede lenzen, langere lenzen, telelenzen en tele-lenzen. De verschillende lenzen die in een fotocompositie worden gebruikt, kunnen zowel nieuwe als oude zijn. Nieuwe lenzen zijn lenzen die een fotograaf al lang of zelfs al jaren gebruikt. Oudere lenzen werden eerder in de carrière van een fotograaf gebruikt, dus in zekere zin zijn veel van de oude lenzen verouderd, ook al zijn ze al lang niet meer gebruikt. Voorbeelden van lenzen van verschillende types die worden gebruikt bij de fotografie van handgemaakte stille fotografen zijn de tilt-shift lens,. Het volgende is een commentaar van een fotograaf die van op film gebaseerde schoonheden houdt: Ik wil een aantal stilleven en plaatsen fotografen te verduidelijken sommige dingen die ik heb een beetje moeite met en bezorgdheid over de stilleven fotografie en nog steeds. Ik ben al bijna een decennium fotograaf, 16-17, hoewel ik zelden nog tijd heb om mijn eigen persoonlijke foto’s te maken. Bijna de helft van het jaar ben ik bezig met het opzetten van mijn expositie, dan besteed ik mijn vrije tijd aan het maken van mijn foto’s of het ontvangen ervan van mensen. Ik weet dat de meeste fotografen een tijdschema hebben (hoop ik), maar zoals eerder besproken, met zo’n lang oeuvre, hoe kun je echt een foto samenstellen zonder gebruik te maken van een bewerkingsprogramma, apparatuur, apparatuur, , presets, presets, , dSLR (Digital Single Lens Reflex), digitale camera, een bewerkingsprogramma en andere dingen die ik vergeten ben te lezen? Ik denk dat dit de meeste regels zijn die je moet volgen. Hier moet je op een heel speciale manier denken en je hoofd gebruiken om je lens te organiseren (die je moet hebben voordat je de naam van een product kent), brandpuntsafstand (lenscapaciteit), ISO (houd het rond de 100) en je moet scherptediepte-presets gebruiken (wees creatief, dat is een andere kwestie) en de mechanica van het nemen van een foto ordenen. Ik krijg misschien slechte aantekeningen voor deze foto en ik weet niet waarom ik juist deze hoek mooi vind, maar ik heb het gevoel dat ik de regels van deze stille fotografie ken. Wanneer iemand in de studio een foto neemt, zal het gespreksonderwerp waarschijnlijk gaan over het nemen van foto’s nu de zakelijke mogelijkheden talrijker zijn.
Lees meer: